«ΚΑΦΕΝΕΙΟ»
Ναργιλέδες και καφέδες
και γλυκά του κουταλιού
του παλιού του καφενείου
λεβεντιάς του λιμανιού
Το’να πόδι πάνω στ’άλλο
τάβλι πρέφα και καφέ
πάνε τα φαρμάκια κάτω
φέρνει ο πόνος τη χαρά
Ένα ούζο από μένα
στον Νικόλα τον ψαρά
στον Θανάση τον ψημένο
με αλμύρα και ψαριά
Αλέκος Φασιανός
Απέναντι από τη στάση του λεωφορείου στη γειτονιά μου, υπάρχει ένα μπουγατσατζίδικο.
Περιμένοντας, λοιπόν,τα πρωινά για να πάω στη δουλειά και παρατηρώντας απέναντι, διαπίστωσα ότι αυτού του είδους τα μαγαζιά έχουν γίνει ένα νέο είδος "καφενείου".Οι ίδιοι θαμώνες σε μια μεγάλη παρέα (τα τραπέζια είναι λίγα) και όποιος έρθει, μέσα σε ένα λεπτό φτάνει στο τραπέζι ο καφές του-ο μπουγατσατζής ξέρει τί πίνει ο καθένας.
Έτσι, με αυτή την παρατήρηση γεννήθηκε η επιθυμία να μάθω περισσότερα πράγματα για τα πιο παραδοσιακά καφενεία και την ιστορία τους.Βρήκα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εργασία μαθητών απ'όπου δανείστηκα κάποιες πληροφορίες που σας παραθέτω εδώ:
Το πρώτο καφενείο, που λέτε, λειτούργησε στην Κωνσταντινούπολη το 1555!
Η Ελλάδα, ως τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας τότε, ήταν η πρώτη χώρα που δοκίμασε τον καφέ σε σχέση με την Ευρώπη.
Ιδιαίτερα οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, της Θεσσαλονίκης και γενικά της Βορείου Ελλάδος πρώτοι γνωρίζουν και συνηθίζουν τον καφέ μαζί με τους Τούρκους.
Στην Θεσσαλονίκη του 17ου αιώνα σύμφωνα με τις πηγές, υπάρχουν περισσότερα από 300 καφενεία όπου συχνάζουν Έλληνες και Τούρκοι.
Στην Αθήνα και τις πόλεις της Νοτίου Ελλάδος τα καφενεία εμφανίζονται αργότερα. Στην αρχή είναι μικρά και συχνάζουν σε αυτά μόνο Τούρκοι, σταδιακά όμως η πελατεία τους εμπλουτίζεται και με
Έλληνες. Σύμφωνα με τον Παπαδιαμάντη, από το 1760 η συνήθεια του καφέ μεταδίδεται και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Οι θαμώνες των καφενείων μπορεί να ήταν άνθρωποι τρίτης ηλικίας, ντόπιοι, επισκέπτες, πολιτικοί κ.α. από όλα τα κοινωνικά στρώματα.
Τα καφενεία τελούσαν κοινωνικό ρόλο ως τόποι διακίνησης ιδεών και απόψεων και μπορούσαν κατά καιρούς να μετατρέπονται σε εκλογικά κέντρα, θέατρα, σινεμά.
Τα παλαιότερα χρόνια κυριαρχούσαν οι ξύλινες καρέκλες και τα μαρμάρινα τραπέζια, η παραδοσιακή μουσική και ο ελληνικός καφές,κάποια οινοπνευματώδη και οι μεζέδες.
Στη σημερινή εποχή υπάρχουν ευτυχώς κάποια παραδοσιακά καφενεία που διατηρούν αναλλοίωτη την ταυτότητά τους και ταξιδεύουν στο χρόνο αυτόν το θεσμό που συνδέεται άμεσα με την ελληνική κοινωνία και αποτελούν οάσεις ξεκούρασης και νοσταλγίας..
