Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Μια τουφεκιά ζαχαρωτή

Είναι ρε παιδί μου κάτι άνθρωποι που, παρόλα τα χάλια που κατάφερε να δημιουργήσει το είδος μας στον πλανήτη, είναι που λες κάτι άνθρωποι που λάμπουν σαν πολύτιμα πετράδια μέσα στα σκουπίδια. Που μας εμπνέουν διαρκώς με το παράδειγμα και τη δράση τους.
Τον τελευταίο χρόνο ήρθαν έτσι τα πράγματα που εντόπισα κάποια τέτοια πετράδια, σε κάθε γωνιά της γης αλλά και στη χώρα μου. Άνθρωποι που επέλεξαν να περάσουν την επίγεια ζωή τους με μόνο οδηγό την Αγάπη, που μέλημά τους είναι η φροντίδα όσων υποφέρουν. Επέλεξε ο καθένας το πεδίο δράσης του και εργάζεται αδιάκοπα για το Καλό.
Πάντα υπάρχει το Κακό, αλλά όσες βόμβες κι αν ρίξουν, όσα λεφτά κι αν μαζέψουν, όσους ανθρώπους κι αν τυραννήσουν, οι πολεμιστές του Καλού θα είναι πάντα οι πιο εντυπωσιακοί!
Γιατί τα όπλα τους είναι τα καλύτερα, τα πιο γερά, τα κίνητρά τους είναι πιο σημαντικά, πιο αληθινά!
Κι όπως λέει ο ποιητής:
Βάρα καλή, βάρα γερή, μια τουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία...


Δεν υπάρχουν σχόλια: