Να θυμηθούμε και,γιατί όχι,να ξαναπαίξουμε ένα παλιό παιχνιδάκι;;
Όλοι οι παίκτες κάθονται σε κύκλο,με τις χούφτες σχεδόν κλειστές.Η "μάνα",με ένα δαχτυλίδι κλεισμένο στις παλάμες,τις περνάει με τη σειρά από τις χούφτες του κάθε παιδιού,αφήνοντας,χωρίς να το καταλάβουν οι υπόλοιποι,το δαχτυλίδι στα χέρια ενός από τους παίκτες,τραγουδώντας:
Όλοι οι παίκτες κάθονται σε κύκλο,με τις χούφτες σχεδόν κλειστές.Η "μάνα",με ένα δαχτυλίδι κλεισμένο στις παλάμες,τις περνάει με τη σειρά από τις χούφτες του κάθε παιδιού,αφήνοντας,χωρίς να το καταλάβουν οι υπόλοιποι,το δαχτυλίδι στα χέρια ενός από τους παίκτες,τραγουδώντας:
Που 'ν' το που 'ν' το το δαχτυλίδι,
ψάξε ψάξε δε θα το βρεις.
Δε θα το βρεις δε θα το βρεις
το δαχτυλίδι που ζητείς.
Στο τέλος κάθε παίκτης μαντεύει ποιός έχει το δαχτυλίδι.Όποιος το βρεί,γίνεται "μάνα".
Ας ξανανιώσουμε όλοι παιδιά,ανέμελα,αθώα και ας αφήσουμε τη φαντασία μας ελεύθερη!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου