Καλές Γιορτές!!

Καλές Γιορτές σε όλους!!!Θα είμαστε μαζί με το νέο έτος!!

Ευχαριστώ!!!

Το Άρωμα Ονείρου έκλεισε πριν λίγο καιρό ένα χρόνο και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φίλους που μας διαβάζετε σταθερά!!
Βλέπω ότι και σ'αυτό αλλά και στα άλλα δύο blog μου έχουμε και πολλούς φίλους από το εξωτερικό,ειδικά από τις Η.Π.Α.,τη Γερμανία και τη Ρωσία!
Να είστε όλοι καλά και θα χαρώ να διαβάσω τα σχόλιά σας και να γνωριστούμε καλύτερα!!

Θέλω!!

Καλησπέρα φίλοι μου!!
Μια χρονιά ακόμα πλησιάζει στο τέλος της, μια νέα έρχεται και ποτέ οι μέχρι προ ολίγων ετών τυπικές ευχές που συνηθίζαμε να δίνουμε, ποτέ δεν είχαν ξανά τόσο μεγάλη σημασία και αξία!Ποτέ δεν τις εννοούσαμε περισσότερο!
Αποφάσισα φέτος να περάσω αυτόν το τελευταίο μήνα του έτους χωρίς το σύνηθες άγχος των τελευταίων χρόνων (λόγω φόρτου εργασίας αυτή την εποχή), που με παρέσυρε.
Αποφάσισα λοιπόν να παραμείνω ήρεμη και να αναλογιστώ τις πραγματικά ουσιαστικές στιγμές και εμπειρίες της χρονιάς που κάνει τον κύκλο της, τί κέρδισα και πώς μπορώ να το αξιοποιήσω κατά τη χρονιά που σηκώνει αυλαία..
Φέτος, μετά από χρόνια, στόλισα το σπίτι μου.Θέλω μ'αυτή τη συμβολική κίνηση να γιορτάσω όλα τα θετικά στη ζωή που δεν είναι ποτέ δεδομένα όσο κι αν το ξεχνάμε όντας απασχολημένοι με τιποτένια πράγματα.Θέλω αυτός ο μήνας του στολισμένου σπιτιού να συμβολίσει την ανανέωση της ελπίδας για κάτι καλύτερο, ό,τι κι αν είναι αυτό για τον καθένα.Θέλω να είμαστε όλοι χαρούμενοι και υγιείς.Θέλω να βλέπω χαμογελαστά πρόσωπα γύρω μου.Θέλω, θέλω, θέλω.....όλα τα καλά του κόσμου θέλω για όλους!
Μας έφτασαν σε ένα σημείο όπου το να "θέλουμε" θεωρείται ντροπή και πολυτέλεια!!!Και που αναπνέουμε να είμαστε ευχαριστημένοι σου λέει!!
Λυπάμαι αλλά αποφασίζω από δω και μπρος να "θέλω" και να παλεύω να το κάνω!Και θα φτιάξω μια λίστα με τα "Θέλω" μου για το 2014!Σας προτείνω να κάνετε το ίδιο!Πάμε:
1)Θέλω μια ζωή γεμάτη ζωή!
2).....
3)..........
4)...............
Και η λίστα να μην έχει τέλος.
Σε ένα χρόνο από τώρα και ένα θέλω μας να έχουμε κάνει πραγματικότητα, να το έχουμε καταφέρει, να το έχουμε απολαύσει θα είναι η νίκη μας!

A Spoon Full of Sugar

Σήμερα αποφάσισα να κάνω κάτι πέρα απ'τα συνηθισμένα και πήγα να παρακολουθήσω μια παιδική θεατρική παράσταση!
Ήθελα να ξεφύγω, να μπω σ'ένα κόσμο μαγικό και ξεχασμένο δυστυχώς..
Πραγματικά δεν το μετάνιωσα καθόλου!
Ιδιαίτερο ήταν και το μήνυμα της συγκεκριμένης παράστασης που επέλεξα:
Να ξαναβρούμε τη χαμένη μας παιδικότητα!Κι όμως, μια τέτοια παρότρυνση μόνο ανούσια δε θα τη χαρακτήριζα στη σημερινή εποχή..Απλές, μικρές κινήσεις χρειάζονται.Ναι, το ξέρω, παιδιά με τη φυσική έννοια του όρου δε θα ξαναγίνουμε, αλλά γιατί να μην μπορούμε, καμιά φορά τουλάχιστον, να χαιρόμαστε τη ζωή μας σαν παιδιά;
Για όσους έχουν τη τύχη να συναναστρέφονται με παιδιά είναι ακόμα πιο εύκολο να παρασυρθούν στον όμορφο αυτό κόσμο, αλλά και οι υπόλοιποι δε θα μπορούσαν άραγε να γελάνε περισσότερο, να χαλαρώνουν που και που από τη σοβαρότητα που απλόχερα μας "προσφέρει" η καθημερινότητα, να πασπαλίσουν τη ζωή τους ξανά με λίγη μαγεία;
Ας ψάξουμε μέσα μας να θυμηθούμε το παιδί που ήμασταν κάποτε και ας του ανοίξουμε ξανά την πόρτα στη ζωή μας..Είμαι σίγουρη πως δε θα το μετανιώσουμε..

Πες μου μια λέξη..

Σήμερα είχα διάθεση να δημιουργήσω κάτι που να με χαλαρώσει, να είναι κάτι γλυκό, ήρεμο και αισιόδοξο σε αντίθεση με την καθημερινότητά μας..

Διάλεξα λοιπόν ένα τραγούδι που να μου προκαλεί αυτά τα συναισθήματα και το "έντυσα" με ωραίες εικόνες.

Θέλετε να το απολαύσετε μαζί μου;

Χρόνια μας Πολλά!

Σήμερα το Άρωμα Ονείρου κλείνει ένα χρόνο ζωής..
Ξεκίνησε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου ως αντίδραση και επίθεση αισιοδοξίας σε όσα με βάραιναν τότε...
Και πραγματικά, σήμερα, ένα χρόνο μετά, μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το Άρωμα Ονείρου έγινε ένας από τους παράγοντες που ξαναέβαλαν τη "μαγεία" στη ζωή μου.
Ευχαριστώ όλους τους φίλους που είναι στην παρέα μας όλο αυτό τον καιρό και πάμε αισίως για τη συνέχεια!
Το γενέθλιο τραγούδι δε θα μπορούσε να είναι άλλο από το τραγούδι με το οποίο ξεκινήσαμε τότε, στις 12 Νοεμβρίου 2012...

Χτύπα ξύλο!!

Πρόληψη:πίστη, αντίληψη που με ανορθολογικό τρόπο αποδίδει σε τυχαία γεγονότα, πράξεις ή σε αντικείμενα υπερφυσικές ιδιότητες ή που ανακαλύπτει σχέσεις που δήθεν επηρεάζουν (προς το καλύτε ρο ή το χειρότερο) την πορεία και την τύχη της ζωής του ανθρώπου· (πρβ. δεισιδαιμονία): Είναι γνωστή η ~ ότι ο αριθμός 13 είναι γρουσούζικος.

Παρόλο που θεωρητικά ο άνθρωπος έχει εξελιχθεί και προοδεύσει, η αλήθεια είναι ότι ακόμα μένει προσκολλημένος σε προλήψεις και δεισιδαιμονίες.Όλοι μας, λίγο πολύ ακολουθούμε κάποιες, λόγω ίσως της αδυναμίας μας να εξηγήσουμε ή να αποδεχτούμε κακοτυχίες, δυσάρεστες ή και ευχάριστες ακόμα καταστάσεις!Ας θυμηθούμε μερικές από τις δεισιδαιμονίες του "σύγχρονου" ανθρώπου:

-Το “πέταγμα” του δεξιού ματιού σημαίνει ευχάριστη είδηση ενώ του αριστερού δυσάρεστη.

-Η μπλε χάντρα προστατεύει από τη βασκανία.

-Το αλάτι διώχνει τα σκοτεινά πνεύματα και τους ανεπιθύμητους επισκέπτες.

-Το σπάσιμο καθρέφτη ισοδυναμεί με επτά χρόνια γρουσουζιά.

-Δεν πρέπει να αφήνουμε ποτέ ανοιχτό το ψαλίδι.

-Όταν μπαίνει για πρώτη φορά κάποιος στο σπίτι σας, θα πρέπει να εισέρχεται με το δεξί πόδι, για να πάνε όλα καλά.

- Δεν πρέπει να κόβουμε τα νύχια σας Τετάρτη ή Παρασκευή και να λουζόμαστε την Κυριακή. Μάλιστα, υπάρχει και σχετικό στιχάκι, που λέει: «Τετάρτη και Παρασκευή τα νύχια σου μην κόψεις και Κυριακή μη λούζεσαι αν θέλεις να προκόψεις». Μια άλλη εκδοχή αναφέρει ότι είναι απαγορευτικό να κόβονται τα νύχια το βράδυ.

-Αν δει κανείς στο δρόμο του μαύρη γάτα κάτι κακό θα του συμβεί.Βέβαια σε κάποιες χώρες η μαύρη γάτα θεωρείται ότι φέρνει καλοτυχία, καθώς μία προκατάληψη των Γάλλων λέει ότι αν δούνε μία μαύρη γάτα σε διασταύρωση πέντε δρόμων, όποιος την ακολουθήσει θα βρει ένα θησαυρό.

-Όταν αναφερόμαστε σε κάτι αρνητικό ή κακό, χτυπάμε ξύλο.

Αυτή η τελευταία πρόληψη έχει μια εξήγηση που πολύ μ'αρέσει:

Λόγω της πεποίθησης των αρχαίων Ελλήνων ότι στα δέντρα κατοικούσαν νύμφες (Δρυάδες-Αμαδρυάδες) χτύπαγαν το ξύλο του κορμού για να επικαλεστούν την προστασία τους, καθώς οι νύμφες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τις ευχές των ανθρώπων!

Σαν Σήμερα...πριν 101 χρόνια!

Του Άη Δημήτρη σήμερα και η Θεσσαλονίκη φέτος γιορτάζει τα 101 χρόνια από την απελευθέρωσή της (βέβαια τώρα εκκρεμεί άλλη απελευθέρωση αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)..
Το γεγονός αυτό έχει συνδεθεί στην παράδοση της πόλης με τον Άγιο Δημήτριο και θεωρείται ότι υπήρξε παρέμβασή του ώστε η πόλη να βρεθεί σε ελληνικά χέρια.Για να δούμε τί λέει η ιστορία αυτή:

Μάρτιος τοῦ 1430. Οἱ Τοῦρκοι κυριεύουν τή Θεσσαλονίκη.  Ἦταν τό προανάκρουσμα τῆς πτώσης τῆς Κωνσταντινούπολης, πού ἀκολούθησε λίγα χρόνια μετά.Πέρασαν πέντε περίπου αἰῶνες  τουρκικῆς σκλαβιᾶς. Ὀκτώβριος  τοῦ 1912. Οἱ Ἕλληνες προχωροῦν  νι κηφόρα στούς Βαλκανικούς πολέμους καί ὕστερα ἀπό ἕναν ἀγώνα δρόμου φθάνουν πρίν ἀπό τούς  Βουλ γάρους στή Θεσσαλονίκη! 26 Ὀκτωβρίου 1912, ὥρα ἕνδεκα τό βράδυ. Ὁ Τοῦρκος Διοικητής Ταχσίν πασάς μετά ἀπό συνεννόηση μέ τόν  Διάδοχο Κωνσταντίνο, ὑπογράφει  τήν ἄνευ ὅρων παράδοση τῆς πόλης στούς Ἕλληνες! Ἡ Θεσσαλονίκη μᾶς  παραδόθηκε χωρίς μάχη! Στίς 27  Ὀκτωβρίου εἰσῆλθε στήν πόλη θριαμβευτικά ὁ ἑλληνικός στρατός. Λίγες ὧρες ἀργότερα ἔφθασαν καί οἱ Βούλγαροι ἀπεσταλμένοι καί τή διεκδικοῦσαν. Ἀξίζει νά διαβάσουμε πῶς περιγράφει τήν περίσταση ὁ Κενάν μπέης Μεσαρέ, γιός τοῦ Ταχσίν πασᾶ καί ἀξιωματικός τοῦ ἐπιτελείου του, πού βρισκόταν ἐκεῖ:
Μήν μπορώντας ἐπί δύο ὧρες καί παρόλη τή διπλωματική δεξιοτεχνία του νά μᾶς ἐπηρεάσει… ὁ κ. Στάντσιεφ, ὕστερα ἀπό σύντομη συνεννόηση μέ τούς συναδέλφους του, ἐξέφρασε τήν ἐπιθυμία νά μοῦ μιλήσει ἰδιαιτέρως. Περάσαμε στή μεγάλη αἴθουσα ὑποδοχῶν… Ὁ κ. Πρεσβευτής μέ κοίταξε ἐπί μερικά δευτερόλεπτα σιωπηλός καί ταραγμένος, ἔπειτα μέ ἕνα μειδίαμα ἔ βγαλε ἀπό τό χαρτοφυλάκιό του μία… ἐπιταγή… γιά ἕνα τεράστιο ποσό, μοῦ τήν προσέφερε μέ σπασμωδικές κινήσεις καί ψιθυρίζοντας μοῦ ἔδωσε νά καταλάβω ὅτι ἦταν τό ἀντίτιμο μιᾶς ἁπλῆς ὑπογραφῆς τοῦ πατέρα μου, ὁ ὁποῖος θά τούς ἀναγνώριζε τό δικαί ωμα συγκαταλήψεως. Ἔμεινα σάν κεραυνόβλητος, ἔτρεμα ὁλόκληρος καί μέ ἀργά βήματα ἐπέστρεψα στό γραφεῖο… Ὁ κ. Πρεσβευτής ἦταν κάτωχρος. Οἱ ἄλλοι δέν εἶχαν πλέον ἀνάγκη ἐξηγήσεων. Ἀφοῦ πείσθηκαν ὅτι παρόλες τίς ἀπειλές, ὕβρεις καί βαναυσότητες δέν θά ἀποκόμιζαν τίποτε, μᾶς παρακάλεσαν νά τούς παραχωρήσουμε ἀντίγραφο τοῦ Πρωτοκόλλου. Τό ὁποῖο ἑτοιμάσθηκε ἀμέσως2 ».
Ἀποκαλυπτικό τό κείμενο τοῦ Κενάν Μεσαρέ, γιοῦ τοῦ Τούρκου Διοικητῆ. Οἱ Βουλγαρικές ἀπαιτήσεις γιά συγκυριαρχία μέ τούς Ἕλληνες στή Θεσσαλονίκη ἀπό τή μία, καί ἡ σθεναρή ἀπόφαση τῶν Τούρκων νά εὐνοήσουν τούς Ἕλληνες, ἀπό τήν ἄλλη. .
Πῶς ἄλλαξε τόσο τό σκηνικό; Τό περίμενε κανείς αὐτό ἀπό τούς Τούρκους; Ποιός ἔνευσε στόν Ταχσίν πασά νά πάρει αὐτή τήν ἀπόφαση; Πῶς ἀκόμη βρέθηκε ὁ συγκεκριμένος ἄνθρωπος μέ τά φιλελληνικά αἰσθήματα καί τή σπάνια γιά Τούρκους ἐντιμότητα στή θέση τοῦ Διοικητῆ τῆς Θεσσαλονίκης αὐτή τή χρονική στιγ μή; Ἐδῶ εἶναι τό θαῦμα.
Κανείς δέν ξέρει πῶς ἔγινε. Ἀλλά ἀκούστηκε πώς ὁ ἅγιος Προστάτης τῆς πόλης ἔλειπε ἀπό τή λάρνακά του τήν ἡμέρα τῆς γιορτῆς του. Τοῦρκοι εἶπαν πώς «εἶχε πάει στούς γκιαούρηδες, γιά νά τούς βοηθήσει». Κάποιοι εἶδαν τόν καβαλλάρη «νάροβολᾶ» μέ «τό ἄτι τό γοργό» πάνω στά κάστρα… Ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Θεσσαλονίκης, εἶπαν, ἦταν ἀκόμη ἕνα θαῦμα τοῦ ἁγίου Δημητρίου.

Ταξιδευτής στην πόλη μου...

Σήμερα αποφάσισα να κάνω μια μεγάλη βόλτα στην πόλη μου.Όχι όμως στα καθημερινά δρομολόγια της ρουτίνας..Σκέφτηκα να βγω έξω απ΄το δρόμο μου, να σεργιανίσω άλλα σοκάκια που είχα χρόνια να περάσω, να περιπλανηθώ ως ταξιδιώτης και όχι ως μόνιμη κάτοικος αυτού του τόπου.
Πήρα λοιπόν το χάρτη-ταξιδιωτικό οδηγό και τη φωτογραφική μου μηχανή και ξεκίνησα.
Η "εκδρομή" αυτή κράτησε αρκετές ώρες, ξεχάστηκα, νόμιζα ότι ήμουν αλλού..
Τώρα που επέστρεψα στο ξενοδοχείο....εμ...στο σπίτι εννοούσα, νιώθω αναζωογονημένη, με περισσότερη ενέργεια.
Έμαθα να μην τρέχω στο δρόμο (με δυσκολία είναι η αλήθεια), να απολαμβάνω το τοπίο γύρω μου (έστω και αστικό) και σκέφτηκα το εξής:
Αφού δεν είναι τόσο εύκολο πια να ταξιδεύουμε όσο θα θέλαμε, γιατί να μην "ταξιδέψουμε" στον ίδιο μας τον τόπο;
Σήμερα δε θεώρησα την πόλη μου δεδομένη και γνωστή, χρησιμοποίησα τον ταξιδιωτικό μου οδηγό και έμαθα πολλά στοιχεία για σημεία, μνημεία και γειτονιές της πόλης που δεν ήξερα τόσα χρόνια!
Θα συνεχίσω αυτό το σεργιάνι....

Αηδημητριάτικο καλοκαίρι

Το κρύο έκανε δυναμικά την εμφάνισή του και μας βρήκε (εμένα τουλάχιστον!) απροετοίμαστους!
Έχει όμως την ομορφιά της αυτή η εποχή και ειδικά αν έχει κανείς την ευκαιρία να βρεθεί στη φύση και να την απολαύσει!
Το φθινόπωρο είναι η εποχή της συγκομιδής, τα χρώματα στη φύση αλλάζουν και τα πρωτοβρόχια έρχονται να προετοιμάσουν το έδαφος για την επερχόμενη σπορά.Θα λέγαμε ότι η φύση το φθινόπωρο παίρνει μια ανάσα μετά το καυτό καλοκαίρι.
Ο Οκτώβριος πιο συγκεκριμένα θεωρείται ο πιο κατάλληλος μήνας για τη σπορά των χωραφιών.
Ο λαός του δίνει και τα εξής ονόματα: Άη Δημήτρης, Βροχάρης, Σποριάς, Μπρουμάρης(ομιχλώδης) και Παχνιστής.
Το φθινόπωρο πιστεύω είναι η ιδανική εποχή για εξερεύνηση της ορεινής Ελλάδας..Τα χρυσαφένια φύλλα πεσμένα στο έδαφος, το αεράκι δροσερό να μας ξυπνάει από το λήθαργο του καλοκαιριού, γύρω μας τα απαλά γήινα χρώματα και ο ήχος της γλυκιάς βροχής να μας συντροφεύει..
Λέω λοιπόν φέτος το φθινόπωρο να μη μελαγχολήσουμε αλλά να βρούμε όσο περισσότερες ευκαιρίες γίνεται να το απολαύσουμε!

«Τα ξημερώματα ο Μηνάς σηκώθηκε.
Άδεια ήταν ακόμη η κουβέρτα κι ο καιρός είχε δροσίσει.
Η μέρα όμως προμηνούσε καλή.
Αηδημητριάτικο καλοκαίρι. Ο πιο καλός καιρός.
Και δροσιά κι ο ουρανός καθαρός κι οι νύχτες γλυκειές κι ήρεμες.»
(Μηνάς ο Ρέμπελος, Κωστή Μπαστιά)

One Love

Σαν σήμερα, στο Δουβλίνο,"γεννήθηκε" πριν από 37 χρόνια ένα από τα πιο πετυχημένα συγκροτήματα στον κόσμο, οι U2.

Ιδρύθηκαν από τον Larry Mullen με αρχικό όνομα "Feedback".Το 1977 μετονομάστηκε σε "Hype" και στη συνέχεια έλαβε το τελικό του όνομα U2.Ας μορφωθούμε και λίγο μουσικά λοιπόν μέρα που είναι:

Βιογραφικό

Ξεκίνησαν στα τέλη των 70`s, σε μια εποχή post punk πειραματισμών και new wave ποίησης και κατάφεραν να συνδυάσουν rock n` roll μελωδίες με διαχρονικά κοινωνικά μηνύματα και να δημιουργήσουν κλασσικά singles και albums που έχουν αγαπηθεί από κάθε γενιά φίλων της rock. Σχηματίστηκαν το 1976, λίγο πριν το ισοπεδωτικό κύμα του punk φτάσει στην γενέτειρα τους, το Δουβλίνο της Ιρλανδίας. Ο drummer Larry Mullen είχε δημοσιεύσει μια αγγελία, ζητώντας μουσικούς για να δημιουργήσει ένα συγκρότημα. Αυτοί που ανταποκρίθηκαν άμεσα ήταν οι Bono ( Paul Hewson, γεννημένος στις 10/5/1960), Τhe Edge ( David Evans – 8/8/1961), Adam Clayton ( 13/3/1960) και ο Dic Evans. Oι 5 έφηβοι με αφορμή την αγάπη τους για τους Beatles, Rolling Stones σχημάτισαν μια cover band με το όνομα The Feedback.

Aργότερα, το 1977, άλλαξαν το όνομα τους σε «The Hype» και όταν ο Dick Evans αποχώρησε από το συγκρότημα για να δημιουργήσει τους Virgin Prunes, οι εναπομείναντες τέσσερις υιοθέτησαν το όνομα U2. H πρώτη ευκαιρία για τους U2 έφτασε το 1978, όταν οι τέσσερις νέοι κέρδισαν ένα διαγωνισμό ταλέντων με σπόνσορα την μπύρα Guinness. Στο τέλος της χρονιάς ο manager των Stranglers, Paul McGuiness, έχοντας παρακολουθήσει το συγκρότημα να παίζει live, προσφέρθηκε να γίνει ο manager τους και να τους βοηθήσει να υπογράψουν δισκογραφικό συμβόλαιο.

Ύστερα από μια αποτυχημένη audition για την CBS Records, κατάφεραν να ηχογραφήσουν το πρώτο τους EP, με τίτλο «Three», το οποίο εύκολα βρέθηκε στην κορυφή των charts της Ιρλανδίας. Οι U2 ηχογράφησαν άλλο ένα chart-topping single, με τίτλο «Another Day» και σύντομα η δισκογραφική εταιρεία Island τους προσέφερε συμβόλαιο. Στο ξεκίνημα της νέα δεκαετίας είχε φτάσει επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου για την πρώτη ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά των τεσσάρων νεαρών Ιρλανδών. Το «Βoy» κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1980 και ξεχώρισε για τον post punk ρομαντισμό του, δείχνοντας κάποια πρώτα δείγματα της εκφραστικής ερμηνείας του Bono Μετά από μια σύντομη συναυλιακή παρένθεση, στην Αμερική, στο πλευρό των Talking Heads, ακολούθησε, στις αρχές του 1981, το album «October» που κατάφερε εύκολα να φτάσει στην θέση 11 των UK Album Charts. Τα videos των singles «I Will Follow», «Gloria» από τα δυο πρώτα albums των U2, ήταν οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες στον τηλεοπτικού αέρα του «νεογνού» τότε, MTV.

Φτάνοντας στο 1983, ένα ακόμα album των U2, με παραγωγό τον Steven Lilywhite, θα γινόταν το πιο ηχηρό πολιτικό/κοιινωνικό statement της μέχρι τότε πορείας του συγκροτήματος. Το «War» κατάφερε να συνδυάσει την εμπορική επιτυχία (12η θέση στα US Charts) με την κοινωνική ευαισθητοποίηση, μέσω των θρυλικών singles, «Sunday Bloody Sunday», «New Year`s Day».Το ανήσυχο, αντιπολεμικό attitude των U2 βρήκε πολλούς μιμητές, με αφορμή και το Live Aid concert που διοργανώθηκε το 1985.Για το επόμενο τους δισκογραφικό βήμα, οι U2 επέλεξαν να ρισκάρουν, μπαίνοντας στο studio με ένα διαφορετικό δίδυμο παραγωγών, τους Brian Eno/Daniel Lanois.

Το φθινόπωρο του 1984 κυκλοφόρησε το «Unforgettable Fire», μια συλλογή τραγουδιών με έντονο ατμοσφαιρικό ύφος που περιείχε τo κλασσικό και αγαπημένo «(Pride), In The Name Of Love» και έφτασε στην κορυφή των UK Charts λίγο πριν την αξέχαστη εμφάνιση τους στο Live Aid `85. Eνώ είχαν γίνει πλέον οι πιο επιτυχημένοι rock stars της δεκαετίας του 80, δεν είχαν επιτύχει την καλλιτεχνική αναγνώριση που αναζητούσαν, μέχρι και το 1987, έτος κυκλοφορίας του classic album «Joshua Tree».

Για πρώτη φορά σύσσωμος ο μουσικός Τύπος της εποχής καλωσόρισε μια νέα τους κυκλοφορία με ενθουσιώδεις κριτικές και χαρακτήρισε το album «Αριστούργημα». Το «Joshua Τree» ήταν το τρίτο σερί album των U2 που έφτασε στην κορυφή των UK Charts και το πρώτο στην Αμερική. Με τα singles «With Or Without You», «Still Haven`t Found What I`m Looking For”, το album και η περιοδεία που ακολούθησε έγιναν τα πιο επιτυχημένα καλλιτεχνικά γεγονότα της χρονιάς. Οι U2 φωτογραφήθηκαν στο εξώφυλλο του περιοδικού Time και η περιοδεία τους κινηματογραφήθηκε και κυκλοφόρησε το 1988 ως ντοκιμαντέρ με τίτλο «Rattle And Hum» το οποίο συνοδεύτηκε από ένα διπλό album-soundtrack που αποτελούταν από νέα tracks αλλά και ήδη γνωστά παλαιότερα. Αν και η ταινία έγινε μεγάλη επιτυχία, το album αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων. Ήταν καιρός για τον Bono και την παρέα του να κάνουν ένα διάλλειμα.

Το 1990 οι U2 βρήκαν καταφύγιο στο Βερολίνο και με την βοήθεια των πιστών συνεργατών τους, Eno/Lanois πειραματίστηκαν πάνω στην επόμενη ηχητική τους κατεύθυνση. Το αποτέλεσμα ήταν το album «Achtung Baby», ένα σύνολο τραγουδιών με έντονες αναφορές στην ηλεκτρονική μουσική και στον late 70`s πειραματικό ήχο του David Bowie. Ξεχώρισαν τα anthems «Οne», «Mysterious Ways». Στις αρχές του 1992 οι U2 προκάλεσαν συζητήσεις με το ξεκίνημα της περιοδείας Dubbed Zoo TV. Το σκηνικό των συναυλιών περιείχε διάσπαρτες τηλεοράσεις, κινητά τηλέφωνα, αχρηστεμένα αυτοκίνητα και ο Bono υποδυόμενος την persona The Fly, σάρκαζε τον καταναλωτικό αμοραλισμό της σύγχρονης κοινωνίας.

Τελειώνοντας την American Zoo TV Tour, λίγο πριν ξεκινήσουν το ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας τους, οι U2 μπήκαν στο studio για να ηχογραφήσουν το νέο τους album με τίτλο «Zooropa» που κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1993. Το νέο τους album είχε έντονα dance στοιχεία και παρότι είχε ενθουσιώδεις κριτικές και πούλησε παραπάνω από δυο εκατομμύρια αντίτυπα μόνο στην Βρετανία, δεν κατάφερε να βγάλει ένα επιτυχημένο single. Στην Zooropa Tour που ακολούθησε, ο The Fly εξελίχθηκε στον δαιμονικό Μr MacPhisto που αποτέλεσε κεντρικό θέμα σχολιασμού για τον μουσικό Τύπο της εποχής, με τα ειρωνικά κοινωνικό - πολιτικά υπονοούμενα του. Έπειτα, ακολούθησε ένα ακόμα δημιουργικό διάλλειμα της μπάντας.

Στο ξεκίνημα του δεύτερου μισού των 90`s, οι πρώτοι τριγμοί έκαναν την εμφάνιση τους στα θεμέλια ενός πολύ σφιχτοδεμένου ηχητικού συνόλου. Οι U2 συμμετείχαν στο soundtrack της ταινίας «Batman Forever» με το track «Hold Me, Thrill Me, Kiss Me Kill Me» και λίγο αργότερα οι Bono, The Edge, Adam Clayton, προστέθηκαν στο project των Passengers μαζί με τον Luciano Pavarotti, συνθέτοντας το εύθραυστο και μελωδικό «Miss Sarajevo». Πολλοί fans των U2 αντέδρασαν με αυτή την κίνηση και περισσότερο απ` όλους ο Larry Mullen. Aργότερα οι U2 υποσχέθηκαν ότι ο επόμενος τους δίσκος θα κυκλοφορήσει μέσα στο 1996 και θα είναι ένα καθαρόαιμο rock`n`roll album.

Στα τέλη του 1996 διέρρευσε το track «Discotheque» και όπως αποδείχτηκε από το καθαρόαιμο dance ήχο του, οι U2 είχαν μια νέα άποψη για το rock`n`roll. Το album «Pop» κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1997 και ο έντονος dance/techno χαρακτήρας του δεν άφηνε πολλά περιθώρια για εμπορική επιτυχία . Στα τέλη του 1998, το συγκρότημα επέστρεψε με το Best Of 1980-1990 και το νέο single- remixed version ενός b-side του 1987 με τίτλο «The Sweetest Thing». Το φθινόπωρο του 2000 ακολούθησε μια ακόμα συνεργασία των U2 με το δίδυμο των χρυσοφόρων παραγωγών Eno-Lanois με αφορμή το album «Αll That You Can`t Leave Behind». Νέες «όμορφες μέρες» είχαν έρθει ξανά στα charts για το αγαπημένο Ιρλανδικό συγκρότημα που κατάφερε να κέρδισε τρία βραβεία Grammy με το νέο του album και τα singles «Beautiful Day», «Walk On». H Elevation Tour που ακολούθησε, με την τεράστια επιτυχία της, έκανε τους U2, τους πρώτους κροίσους rock stars των 00`s.

Επειδή όμως σε κάθε επιτυχία, ο ουρανός είναι το όριο, οι U2 επιδιώκοντας να ξαναβρούν την μαγεία των πρώτων τους ημερών αποφάσισαν να συνεργαστούν ξανά με τον παραγωγό Steven Lilywhite. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας ήταν το album «How To Dismantle An Atomic Bomb» του 2004 που τους απέφερε συνολικά 8 βραβεία Grammy (Αlbum Of The Year, Rock Album Of The Year, Song OF The Year για το «Sometimes You Can`t Make It On Your Own» και μια ακόμα χρυσοφόρα περιοδεία, που στο τέλος του 2005 είχε συνολικά έσοδα 389 εκατομμύρια δολάρια. Το 2005 οι U2 έγιναν επίτιμα μέλη του Rock & Roll Hall Of Fame. Όμως και πάλι οι U2 δεν είχαν χορτάσει καλλιτεχνικά και στο τέλος του 2006 μπήκαν ξανά στο studio για να δημιουργήσουν νέα τραγούδια με την βοήθεια αυτή την φορά, του παραγωγού Rick Rubin.

Τελικά οι ηχογραφήσεις δεν είχαν αίσιο τέλος και ο Bono με την παρέα του επέστρεψαν στο studio μέσα στο 2007 για να ξεκινήσουν να δουλεύουν ξανά πάνω σε νέο υλικό μαζί με τους έμπιστους συνεργάτες, Βrian Eno, Daniel Lanois, Steven Lilywhite.

To album «Νο Line On The Horizon» κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2009 εν μέσω ενθουσιωδών κριτικών. Αμέσως το συγκρότημα ξεκίνησε μια sold out περιοδεία σε Αμερική και Ευρώπη

www.nrg.com

Μια μικρή ιστορία σοφίας

Υπήρχε ένα σπουργιτάκι που, όταν άκουγε τη βροντή της θύελλας, ξάπλωνε στη γη και σήκωνε τα μικροσκοπικά πόδια του προς τον ουρανό.

– Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού. 
Για να προστατέψω τη γη, που έχει τόσα ζωντανά πλάσματα! απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον ουρανό, σε περίπτωση που φανούμε άτυχοι και ο ουρανός πέσει πάνω μας. 
– Τα καχεκτικά ποδαράκια σου να συγκρατήσουν τον απέραντο ουρανό;! με απορία και ειρωνεία ρώτησε η αλεπού. 
– Ο καθένας εδώ κάτω στη γη έχει το δικό του κομμάτι ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι.
 

Indian Summer

Το Άρωμα Ονείρου υποδέχεται το φθινόπωρο με ένα ταιριαστό τραγούδι των Doors.
Ινδιάνικο Καλοκαίρι λοιπόν είναι το φθινόπωρο που πέφτουν τα φύλλα των δέντρων αλλά η ατμόσφαιρα εξακολουθεί να είναι ζεστή..
"An Indian summer is a heat that occurs in the autumn"...

Το σπίτι των ονείρων μου..

Από τη παλαιολιθική ακόμα εποχή υπήρχε η ανάγκη του ανθρώπου να έχει ένα καταφύγιο, παρόλο που τότε ζούσε από το κυνήγι και ακολουθούσε τα ζώα στις μετακινήσεις τους.
Στη νεολιθική εποχή δημιουργήθηκαν οι πρώτοι μόνιμοι οικισμοί, ενώ οι πρώτες πόλεις σχηματίστηκαν στην εποχή του χαλκού (3.000-1.200 π.Χ.).
Από τότε πέρασαν πολλά πολλά χρόνια και ανάλογα με τον τόπο, τις ανάγκες και τις συνθήκες διαμορφώθηκαν πολλά είδη κατοικίας.Κατά τον 20ο αιώνα δημιουργήθηκαν και επικράτησαν, δυστυχώς κατά τη γνώμη μου, οι πολυκατοικίες με τα διαμερίσματα-κουτιά, ώστε να καλύψουν της ανάγκες του κύματος αστυφιλίας.
Στις μέρες μας,κυρίως λόγω της αλλαγής των συνθηκών, παρατηρείται ένα νέο φαινόμενο, "αστυφυγία" το ονόμασαν.Πολλοί άνθρωποι αποζητούν πλέον μια ζωή μακρυά από τις μεγαλουπόλεις, μια ζωή με καλύτερη ποιότητα.
Για μένα ένα από τα μεγαλύτερα ατού της ζωής στην επαρχία είναι το να ζει κανείς σε μονοκατοικία,σαν άνθρωπος και όχι στοιβαγμένος στο κλουβί, πάνω και κάτω από άλλους.
Το σπίτι των ονείρων μου είναι ένα σπίτι  κοντά στο βουνό.Με αυλή που να έχει το μπαξέ της και κανένα δεντράκι.Να έχει και κούνια για τη μεσημβρινή σιέστα.Να είναι ένα σπίτι απλό και παραμυθένιο, να είναι καταφύγιο και συγχρόνως ανοιχτό για συναντήσεις και τραπεζώματα με αγαπημένα πρόσωπα.Ένα σπίτι που να χαίρεσαι να ζεις.
Εσάς ποιο είναι το σπίτι των ονείρων σας;

Αύγουστε καλέ μου μήνα, να 'σουν δυο φορές το χρόνο!!

Νά 'μαστε πάλι εδώ, διανύοντας τις πρώτες μέρες του Αυγούστου.
Λίγα λόγια από μένα για τον ξεχωριστό αυτό μήνα:
Απ'τους αγαπημένους του χρόνου, μήνας διακοπών για τους περισσότερους, ονομάστηκε Αύγουστος προς τιμή του Οκταβιανού μετά την απονομή του τίτλου από τη ρωμαϊκή σύγκλητο.
Στα βυζαντινά χρόνια το έτος τελείωνε στις 31 Αυγούστου, γι'αυτό και η μέρα αυτή λέγεται και Κλειδοχρονιά!
Οι πρώτες μέρες του Αυγούστου λέγονται και "μερομήνια", αφού αυτές τις μέρες γίνονται προγνώσεις για τον καιρό της χρονιάς.
Ο Αύγουστος όμως περιλαμβάνει και την κορυφαία γιορτή του ελληνικού καλοκαιριού, την Κοίμηση της Θεοτόκου το Δεκαπενταύγουστο, με αμέτρητα πανηγύρια να στήνονται ανά την επικράτεια.
Μια άλλη σημαντική γιορτή είναι του Αγίου Φανουρίου στις 27/8, με τις περίφημες φανουρόπιτες, πίτες-τάματα με τις οποίες οι πιστοί ζητάνε από τον Άγιο να τους φανερώσει κάτι.
Η φύση γιορτάζει τον Αύγουστο και μας χαρίζει απλόχερα φρούτα και λαχανικά-την τιμητική τους έχουν τα σταφύλια και τα αγαπημένα μου σύκα, ενώ οι αγροτικές εργασίες συνεχίζονται ακατάπαυστα-τρύγος, αλώνισμα κτλ.
Ο Αύγουστος όμως έχει και το φαινόμενο της διπλής πανσελήνου που παρατηρείται κάθε τρία περίπου χρόνια και έχει υμνηθεί από πολλούς..
Κι όπως σας αποχαιρέτησα με ένα τραγούδι πριν φύγω, σας υποδέχομαι ξανά στο Άρωμα Ονείρου με ένα τραγούδι..

Διακοπές!

Το Άρωμα Ονείρου πάει διακοπές!
Σας φιλώ και σας χαιρετώ με ένα καλοκαιρινό τραγουδάκι, θα τα πούμε αρχές Αυγούστου!

Τα πανηγύρια

Καλοκαιράκι αγαπημένο με τα τόσα πανηγύρια σε όλη την Ελλάδα!
Δεν ξέρω για σας αλλά εγώ όπου γάμος και χαρά....
Τα πανηγύρια λοιπόν ξεκίνησαν από τα παλιά χρόνια, τότε που δεν υπήρχαν κέντρα διασκέδασης και ταβέρνες.Οι άνθρωποι αγωνίζονταν για την επιβίωση μέσα σε μια σκληρή καθημερινότητα, χωρίς τις ανέσεις της σημερινής εποχής.
Αφιερωμένα στη μνήμη κάποιου Αγίου, τα πανηγύρια ήταν ευκαιρία για διασκέδαση, κοινωνικές συναναστροφές, γλέντι και χαρά για όλους.
Τα τοπικά πανηγύρια είναι η συνέχεια της παράδοσης και το ελληνικό καλοκαίρι γεμάτο από αυτά!
Πάγκοι με κάθε λογής πραμάτειες, κούνιες για μικρούς και μεγάλους, νταούλια και ζουρνάδες..
Για μένα ο θεσμός αυτός είναι η σύνδεση με τις ρίζες μας, στοιχείο της κουλτούρας και του πολιτισμού μας. Αναζητήστε φέτος ένα πανηγύρι κάπου κοντά σας, σίγουρα θα υπάρχει, και αφεθείτε ελεύθεροι σε έναν κόσμο μαγικό!

Το χρυσόψαρο

Καιρό έχουμε να πούμε παραμύθι, έτσι δεν είναι;
Βρήκα ένα αξιόλογο  λαϊκό παραμυθάκι με νόημα, μιλάει για την πλεονεξία...

Μια φορά ήταν ένας φτωχός ψαράς, κι όλη νύχτα αγωνιζόταν να πιάσει ψάρι
και ψάρι δεν έπιανε.
Κόντεψε τέλος η αυγή, έριξε πάλι τ' αγκίστρι του κι έλεγε απομέσα του:

«Ω, Θεέ μου, δυστυχία! σήμερα θα πεθάνουν τα παιδιά μου απ' την πείνα».

Του φάνηκε τότε πως τσίμπησε ψάρι και τράβηξε τ' αγκίστρι. Τι να δει!
Ένα ψαράκι χρυσό! Έκανε να το βγάλει απ' τ' αγκίστρι κι άκουσε μια φωνή να του λέει:

«Ρίξε το ψαράκι το χρυσό στο γιαλό, και θα δεις καλό».

- Ε, λέει με το νου του, να το ρίξω! έτσι κι έτσι δεν θα μου κάμει τίποτε ένα ψαράκι.

Και το 'ριξε στη θάλασσα. Πάλι ακούει την ίδια φωνή να του λέει:

- Τι καλό θέλεις να σου κάμω;

- Ε, λέει, να πάω στο σπίτι μου και να βρω ψωμιά και φαγιά.

Σαν πήγε στο σπίτι του, τα ήβρεν όλα όπως του είπε η φωνή.
Είπε την ιστορία όλη στη γυναίκα του.

- Αχ, καλέ, του λέει αυτή, αντί να ζητήσεις, τίποτε καλό, ζήτησες ψωμιά και φαγιά;

- Ε, καλά, της λέει αυτός. Αν το ξαναπιάσω, τι θέλεις να του ζητήσω;

Η γυναίκα τού είπε να ζητήσει παλάτια!
Επήγεν ο καημένος ο ψαράς, έριξε το δίχτυ κι έπιασε πάλι το χρυσόψαρο. Έκανε να το βγάλει πάλι απ' τ' αγκίστρι και άκουσε τη φωνή:

«Ρίξε το ψαράκι το χρυσό στο γιαλό, και θα δεις καλό».

Το έριξε, κι άκουσε πάλι τη φωνή:

«Τι καλό θέλεις να σου κάμω;»
κι αυτός εζήτησε παλάτια.

Πάει στο σπίτι του και τι να δει; παλάτια ωραιότατα!

- Αχ, του λέει η γυναίκα του, να πά' να το ξαναπιάσεις και
να του ζητήσεις συ να γίνεις βασιλιάς κι εγώ βασίλισσα.

Επήγε πάλι κι έκαμεν όπως έκαμνε και τις άλλες φορές,
άκουσε τη φωνή και ζήτησε ό,τι του είπε η γυναίκα του.

Μα πάει κατόπι στο σπίτι του, και τι να δει;
Μια καλύβα όπως πρώτα, και τα παιδιά του πεινασμένα.

από το βιβλίο Ελληνικά Παραμύθια
Εκλογή Γ.Α.Μέγα
εκδ.Ι.Δ.Κολλάρος και Σια
Αθήνα

Η Νέδα

Κάποτε έμαθα ότι υπάρχει ένα ποτάμι στην Ελλάδα, το μοναδικό με θηλυκό όνομα, η Νέδα.
Ανάμεσα στις κορυφές του όρους Τετράζιο, κυλάει τα νερά της προς τον Κυπαρισσιακό κόλπο και είναι το φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Μεσσηνία και την Ηλεία.
Τα νερά της Νέδας, διάβασα, ότι ακολουθούν μια εκπληκτική πορεία μέσα από φαράγγια, χαράδρες, σπηλιές, καταρράκτες, περνούν κάτω από πέτρινα γεφύρια, καλύπτοντας μια διαδρομή 32 χιλιομέτρων.
Τότε, λοιπόν, μικρή, παραξενεύτηκα με τη μοναδικότητα της ονομασίας του ποταμού αυτού.Φανταζόμουν θρύλους και έπλαθα μύθους με τη φαντασία μου, για κάποιο λόγο τελοσπάντων πολύ με είχε συνεπάρει η ιδέα και φανταζόμουνα ένα μέρος μαγικό, γιατί, τί άλλο θα ήταν;Πώς να εξηγηθεί ότι είναι το μοναδικό ποτάμι με θηλυκό όνομα; Και ποια είναι η Νέδα εδώ που τα λέμε;
Ήρθε η ώρα να απαντήσω σ'εκείνο το κοριτσάκι που τότε αναρωτιόταν και έπλαθε κόσμους μαγικούς ακούγοντας μόνο ένα όνομα..
Στο μαγευτικό κόσμο της ελληνικής μυθολογίας η Νέδα ήταν νύμφη, θεότητα των νερών.Όταν η Ρέα γέννησε το Δία στο Λύκαιον Όρος, εμπιστεύτηκε την ανατροφή του στη Νέδα και σε άλλες δύο νύμφες, τη Θεισόα και την Αγνώ.Οι νύμφες ανέθρεψαν το θεϊκό βρέφος, γλυτώνοντάς το από τον Κρόνο, ώσπου το πήραν οι Κούρητες, για να συνεχίσουν τη διάσωσή του.
Η Νέδα έλουσε το Δία στο Λύκαιο που αργότερα έγινε το θρυλικό ποτάμι που πήρε το όνομά της..
Εντάξει τώρα μικρό κοριτσάκι;Έμαθες ποια ήταν η Νέδα!
Μέχρι να καταφέρω να επισκεφτώ αυτό το μαγικό μέρος, τί θα λέγατε να πάμε μια βόλτα εκεί μαζί, μέσα από το βίντεο αυτό;

Mare Nostrum

Η Μεσόγειος, αυτή η γειτονιά του κόσμου, η γειτονιά μας, εδώ και καιρό είναι ένα καζάνι που βράζει.

Για άλλη μια φορά στη μακραίωνη ιστορία της γίνεται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αφού οι χώρες που την περιβάλλουν βρίσκονται σε μια νέα φάση διαμόρφωσης της ιστορίας, όπως πολλές φορές συνέβη στο παρελθόν.

Απλωμένη ανάμεσα σε τρεις ηπείρους, είναι το λίκνο του ανθρώπινου πολιτισμού και πανάρχαιο ταξιδιωτικό πέρασμα.Η σημασία της στο πέρασμα των αιώνων ήταν και παραμένει τεράστια.

Ποια θέση θα πάρει το Άρωμα του Ονείρου μπροστά σ'αυτές τις κοσμοϊστορικές, κατά τη γνώμη μου, αλλαγές που έρχονται;

Η οργή για το πώς τα πράγματα έφτασαν μέχρι εδώ είναι δεδομένη, οι αιτίες συζητώνται ακόμα.Δε θα χρησιμοποιήσω αυτό το blog να εκφράσω αγανάκτηση και θυμό, αυτό το κάνω από άλλο βήμα όπου καθημερινά συζητάμε τις εξελίξεις.Εδώ σας έχω υποσχεθεί "χρυσαφένιες μέρες" και "νύχτες που δροσίζονται από την αύρα των φτερών της πεταλούδας"...

Άρα εδώ θα το δούμε λίγο διαφορετικά το θέμα.

Κάθε τέλος είναι και η ευκαιρία για μια καινούρια αρχή κι αν θα είναι για καλό από μας εξαρτάται και από το πώς θα σταθούμε μπροστά στα γεγονότα.

Ζώντας σ'αυτή τη γειτονιά της γης, έπρεπε να φανταστούμε ότι ίσως κάποια στιγμή βρεθεί και η δική μας γενιά αντιμέτωπη με τέτοιες καταστάσεις που ξεκινάνε από την απληστία των ανθρώπων (ευτυχώς όχι όλων) και τη δίψα για εξουσία, μιας και η Μεσόγειος θάλασσα, λόγω γεωγραφικής θέσης, πλούτου και ποικιλομορφίας ήταν ανέκαθεν στο προσκήνιο.

Είναι στο χέρι μας να αντιστρέψουμε τα πράγματα προς όφελός μας....Το πώς; Ας σκεφτεί λίγο ο καθένας μας τί είναι αυτό που μας λείπει αυτή την περίοδο..

Κι όσο θα σκεφτόμαστε ας ακούσουμε ένα τραγουδάκι για τη θάλασσά μας..

La Vie En Rose!!

Το τριαντάφυλλο είναι το λουλούδι που έχει αγαπηθεί όσο κανένα άλλο στον κόσμο!
Σύμβολο της αγάπης με πολλούς επιμέρους συμβολισμούς ανάλογα με το χρωματισμό του:

Κόκκινο: Τα κόκκινα τριαντάφυλλα εκφράζουν την αληθινή αγάπη, τον σεβασμό, την δύναμη και το πάθος.  Το κόκκινο χρώμα υποδηλώνει έντονα συναισθήματα όπως η αγάπη και η επιθυμία.  Το σκούρο χρώμα σε κάποιες περιπτώσεις, συμβολίζει την λύπη και τη θλίψη. Θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στην επιλογή του αριθμού των κόκκινων τριαντάφυλλων, ιδιαίτερα όταν συνοδεύουν τρυφερά συναισθήματα προς το άλλο φύλο.

Ροζ: Τα ροζ τριαντάφυλλα αντιπροσωπεύουν τρυφερά συναισθήματα, όπως η χαρά, η ευχαρίστηση, ο θαυμασμός.  Το ανοιχτόχρωμα ροζ μπουμπούκια είναι σύμβολο της αθωότητας.  Επειδή συνδέονται με την χάρη και τη γλυκύτητα είναι ιδανικό δώρο για κορίτσια.  Το σκούρο ροζ συμβολίζει βαθιά ευγνωμοσύνη και εκτίμηση.  Επίσης, τα ροζ τριαντάφυλλα εκφράζουν κομψότητα και ευτυχία.

Λευκό: Το λευκό τριαντάφυλλο αντιπροσωπεύει την αθωότητα.  Συντροφεύουν ιδανικά μια νύφη γιατί συνδέονται επίσης, με μία καινούρια αρχη, με την πνευματικότητα, την εντιμότητα, την κατανόηση.  Είναι ιδανική επιλογή και ως επίσημη χειρονομία λόγω της κομψότητας και της απλότητάς τους.

Κίτρινο: Τα κίτρινα τριαντάφυλλα θυμίζουν τον ήλιο και μεταφέρουν το μήνυμα της αφθονίας. Συμβολίζουν την ζεστασιά, την φιλία και τρυφερότητα ενώ είναι το μόνο χρώμα τριαντάφυλλων που δεν εκφράζει τον ρομαντισμό και τον έρωτα.  Στη βικτωριανή εποχή τα κίτρινα τριαντάφυλλα συνδέονταν με το φθόνο και την εμπάθεια, κάτι που στις μέρες έχει ξεπεραστεί.

Πορτοκαλί: Τα πορτοκαλί τριαντάφυλλα θυμίζουν τη φωτιά και γι'αυτό συμβολίζουν το πάθος, την ενέργεια και ενθουσιασμό. Εκφράζουν περηφάνια κι επιθυμία και συναγωνίζονται τα κόκκινα τριαντάφυλλα ως αγγελιοφόροι ενός δυνατού έρωτα.

Μωβ: Τα ανοιχτά μωβ τριαντάφυλλα συνδέονται με τη γοητεία και τον "έρωτα με την πρώτη ματιά". Τα σκούρα μωβ τριαντάφυλλα είναι δείγματα ευημερίας και ευζωίας. Γενικότερα χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν λατρεία.

Μπλε: Ένα τέλειο μπλε τριαντάφυλλο αγγίζει την τελειότητα και μπορεί να συγκριθεί με το μαύρο τριαντάφυλλο.  Επειδή παράγονται μόνο με τεχνητό τρόπο συμβολίζουν την επιθυμία για το ανεκπλήρωτο.  Ιδανικά για να δηλώσουν "Μπορεί να μην σε έχω, αλλά δεν θα σταματήσω να σε σκέφτομαι".

Πράσινο: Τα πράσινα τριαντάφυλλα είναι σύμβολα της αρμονίας και γονιμότητας.  Είναι συνήθως μπεζ τριαντάφυλλά με πράσινες αντάυγειες.  Ακόμη, είναι αγγελιοφόροι της ειρήνης και την ηρεμίας και δηλώνουν τις καλύτερες ευχές μας για ευημερία ή για γρήγορη ανάρρωση.

Μαύρο: Τα μαύρα τριαντάφυλλα συμβολίζουν το τέλος και τον αποχαιρετισμό. Στην πραγματικότητα είναι πολύ σκούρα κόκκινα τριαντάφυλλα.  Ιδανικά να δηλώσουν το τέλος μιας σχέσης. 

Διάφορα Χρώματα: Διαλέγοντας διάφορα χρώματα τριαντάφυλλων μπορείς να δημιουργήσεις ένα μπουκέτο με πολλά συναισθήματα! Για παράδειγμα, μια ανθοδέσμη με κόκκινα και λευκά τριαντάφυλλα δηλώνει έρωτα με σοβαρές προθέσεις.  Η πολυχρωμία πάλι, μπορεί να μην δείχνει ξεκάθαρα συναισθήματα αλλά σίγουρα εκλαμβάνεται ως ενδιαφέρον από κάποιον που έχουμε γοητεύσει τόσο πολύ ώστε να μας στείλει ένα ιδιάτερο μπουκέτο!

 Τα τριαντάφυλλα έχουν μια ιδιαίτερη θέση και στην ελληνική μυθολογία.Η ιστορία έχει ώς εξής:

Το τριαντάφυλλο δημιουργήθηκε από την θεά των λουλουδιών και της βλάστησης την Χλωρίδα. Αυτή μια μέρα βρήκε το άψυχο σώμα μιας νύμφης στο δάσος και το μεταμόρφωσε σε λουλούδι. Κάλεσε τότε την Αφροδίτη τη θεά της αγάπης και το Διόνυσο το θεό του κρασιού. Η Αφροδίτη χάρισε στο λουλούδι ομορφιά και ο Διόνυσος πρόσθεσε νέκταρ για να του δώσει γλυκιά ευωδιά. Ο Ζέφυρος ο θεός του ανέμου φύσηξε μακριά τα σύννεφα και έτσι ο Απόλλωνας ο θεός του Ήλιου μπόρεσε να λάμψει και να κάνει το λουλούδι να ανθίσει. Έτσι το τριαντάφυλλο δημιουργήθηκε και στέφθηκε "Βασιλιάς των λουλουδιών"

Οι Δροσουλίτες

Ένα παράξενο, μαγικό φαινόμενο παρατηρείται κάθε χρόνο τέτοια εποχή στην περιοχή των Σφακίων της Κρήτης.

Κάθε χρόνο μεταξύ Μαϊου και Ιουνίου κατά τις πρωινές ώρες,παρατηρούνται στον κάμπο γύρω από το Φραγκοκάστελλο σκιές που θυμίζουν φιγούρες ιππέων ή πολεμιστών. Η εποχή που παρατηρείται το φαινόμενο συμπίπτει με την εποχή που διεξήχθη η μάχη μεταξύ των εξεγερμένων κατοίκων και του τουρκικού σώματος (17 Μαϊου 1828), όταν επί κεφαλής των Ελλήνων ήταν ο Χατζημιχάλης Νταλιάνης. Η τοπική παράδοση συνέδεσε το φαινόμενο με το γεγονός της μάχης θεωρώντας πως οι σκιές είναι τα φαντάσματα των στρατιωτών του Νταλιάνη.

Οι κινούμενες αυτές σκιές αποτελούν ένα οπτικό φαινόμενο που έχει δύο εκδοχές σύμφωνα με τους επιστήμονες:

Η πρώτη εξήγηση είναι πως πρόκειται για οφθαλμαπάτη που προκαλείται από την εξάτμιση της πρωινής δροσιάς.

Η δεύτερη μας λέει ότι προκαλείται από αντικατοπτρισμό εικόνων από τις ακτές της βόρειας Αφρικής (βέβαια δεν ξέρω πόσο εφικτό είναι αυτό λόγω απόστασης).

Που άραγε σταματάει ο μύθος και αρχίζει η πραγματικότητα;

Το Άρωμα του Ονείρου ως ένα blog μαγικό μπορείτε να φανταστείτε ποια από τις τρεις συνολικά εκδοχές επιλέγει να υιοθετήσει!

Εσείς τί λέτε;

<<.....Μ΄ ακόμη και το σήμερο, στις δεκαφτά του Μάη

ούλο τα΄ ασκέρι φαίνεται με τον Χατζημιχάλη.

Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγοντ΄ οι μπουρμπάδες.

Φωνές και αλογοπεταλιές στου Καστελλιού τσι μπάντες.

Ούλ΄ οι γι-αλαφρόστρατοι, θωρούν τσι και τρομάζουν,

μα κείνοι -Θεός σχωρέσει των- κανένα δεν πειράζουν........

Άραγες κι είντα θέλουσι κι είντα μασέ θυμίζουν;

Αυτούς που σφάχτηκαν εκειά και τα βουνά ραϊζουν......>>

Silence of the Balkans

Σήμερα άκουγα κάποια τραγούδια από ένα διάσημο ανά τον κόσμο άλμπουμ του αγαπημένου μας γείτονα, Goran Bregovic, και σκέφτηκα να θυμηθούμε την ιδιαίτερη ιστορία του.
Το άλμπουμ ονομάζεται Silence of the Balkans και ηχογραφήθηκε στην πόλη μου τη Θεσσαλονίκη το 1997.
Στα πλαίσια της τότε Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, ο G.Bregovic κλήθηκε να αναλάβει την τελετή λήξης.Η παράσταση-υπερθέαμα που δόθηκε λοιπόν για το λόγο αυτό ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε με τον παραπάνω τίτλο.
Η ιστορία του άλμπουμ μας λέει ότι ένα τρένο ξεκινάει από το Μόναχο, περνάει κάνοντας στάση σε όλες τις βαλκανικές χώρες και καταλήγει στη Θεσσαλονίκη όπου και τερματίζει.Στο τελευταίο τραγούδι τρία παιδιά από ένα ορφανοτροφείο του Sarajevo κάνουν έκκληση για ειρήνη.
Στην παράσταση αυτή συμμετείχε, μεταξύ άλλων και η ορχήστρα του γνωστού οργανοπαίκτη Αριστείδη Μόσχου που έπαιξε το αγαπημένο μου τραγούδι του άλμπουμ, Green Thought στο οποίο τραγουδάει ο Κώστας Μαντζόπουλος και η σουηδή Lena Jinnegren.Αυτό το τραγούδι θα ακούσουμε απόψε που το ξανατίμησα σε προηγούμενη ανάρτηση..
Γιατί, όπως λέει κι ο Σαββόπουλος,εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε!!

Γειωθείτε!

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους!!

Σήμερα θα μοιραστώ μαζί σας ένα ιδιαίτερο θέμα για το οποίο διάβασα τελευταία και ενθουσιάστηκα!
Earthing λοιπόν, ή αλλιώς γείωση!Τί είναι αυτό;
Δανείζομαι από το άρθρο του Martin Zucker που έγραψε ένα σχετικό βιβλίο:

"Οι άνθρωποι στο παρελθόν είχαν μια ιδιαίτερη αγάπη για το χώμα και τη Γη και καθήμενοι στο έδαφος αισθάνονταν πως έρχονται σε επαφή με μια ζωοδότρια δύναμη. Ήταν καλό για το δέρμα τους να αγγίζει τη ιερή Γη και γι’ αυτό έβγαζαν τα παπούτσια τους για να περπατήσουν με τα γυμνά τους πόδια πάνω της. Η επαφή με Γη ήταν για αυτούς καταπραϋντική, ενδυναμωτική και θεραπευτική.

Καθ’ όλη την εξέλιξη τους οι άνθρωποι περπατούσαν ξυπόλυτοι και κοιμόντουσαν στο έδαφος, λαμβάνοντας από τη Γη μια φυσική και ήπια ηλεκτρική ενέργεια. Είναι σίγουρο ότι κι εσείς οι ίδιοι την έχετε αισθανθεί κάποια στιγμή στη ζωή σας. Ίσως στις διακοπές σας καθώς περπατούσατε με γυμνά πόδια στην αμμουδιά, αισθανθήκατε ένα γλυκό μούδιασμα ή μια ζεστασιά στα πόδια σας. Μια αίσθηση ευεξίας. Αυτή ακριβώς η αίσθηση είναι η ενέργεια του εδάφους που διεπερνά το σώμα, είναι το αποτέλεσμα της επαφής του σώματός σας που ως καλός αγωγός, έρχεται σε επαφή με τη Γη, δημιουργώντας ένα είδος ηλεκτρικού κυκλώματος.

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής διαρκώς απομακρύνει τους ανθρώπους από αυτή τη ροή ενέργειας στο σώμα τους. Φοράμε παπούτσια με λαστιχένιους ή πλαστικούς πάτους που μπλοκάρουν την αγωγιμότητα και βέβαια δεν κοιμόμαστε πια στο έδαφος όπως στο παρελθόν.

Οι έρευνες αποκαλύπτουν τώρα πως αυτή η ενέργεια δημιουργεί μια ξεχωριστή και ευχάριστη αλλαγή στην φυσιολογία. Προάγει την υγεία, την ζωτικότητα, προσφέρει καλύτερο ύπνο, εναρμονίζει και σταθεροποιεί τους βασικούς βιολογικούς ρυθμούς του σώματος, περιορίζει (και συχνά εξαφανίζει) χρόνιες φλεγμονές και ανακουφίζει από πόνους. Η αποσύνδεση από αυτή τη φυσική πηγή ενέργειας που βρίσκεται κάτω απ’ τα πόδια μας, ενδέχεται να είναι ένας πολύ βασικός παράγοντας πίσω από την εκρηκτική αύξηση των κρουσμάτων των χρόνιων ασθενειών τις τελευταίες δεκαετίες και ειδικότερα των φλεγμοδών νοσημάτων".

Με λίγα λόγια τί μας λέει εδώ ο συγγραφέας;

Ότι είναι απαραίτητο να ξανασυνδεθούμε με τη Γη, από την οποία ζούμε εντελώς αποκομμένοι.

Να βγούμε και να περπατήσουμε ξυπόλητοι πάνω στο χώμα και να συνδέσουμε το σώμα μας με το ενεργειακό πεδίο της Γης ώστε να διατηρήσουμε την ψυχολογική και φυσιολογική μας ισορροπία!

Καλό Πάσχα!!

Θέλω να ευχηθώ σε όλους απ'την καρδιά μου Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!
Και σας χαρίζω μια σχετική μαντινάδα:

Σαν του κεριού το Άγιο Φώς τσ' Ανάστασης το βράδυ,

να 'ναι η ζωή σας φωτεινή χωρίς σταλιά σκοτάδι!

 

 

Πασχαλινά έθιμα Μακεδονίας

Πάμπολλα έθιμα αναβιώνουν τις μέρες αυτές σε κάθε γωνιά της Ελλάδας..
Εγώ θα σας παρουσιάσω κάποια από τον τόπο μου, έθιμα της Μακεδονίας.

Από το Σάββατο του Λαζάρου που οι μικρές “Λαζαρίνες” βγαίνουν στους δρόμους για να πουν τα κάλαντα της ημέρας και να μαζέψουν αυγά στα καλάθια τους, μέχρι τις πανηγυρικές εκδηλώσεις του Αη Γιώργη, στη Μακεδονία διατηρούνται ήθη και έθιμα αιώνων.

Σέρρες

Άγιο Πνεύμα: Τη Μεγάλη Παρασκευή, στη Μονή του Προφήτου Ηλία, στο Άγιο Πνεύμα Σερρών, που βρίσκεται σ' ένα λόφο πάνω από το ομώνυμο χωριό, αναβιώνει το έθιμο της Αποκαθήλωσης του Κυρίου. Ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης Θεολόγος, συνοδευμένος από ιερείς και κρατώντας λάβαρα και εξαπτέρυγα, οδηγούνται στον ιερό λόφο, όπου θυμίζει απόλυτα τον λόφο του Γολγοθά. Πάνω στον πετρόχτιστο λόφο, βρίσκεται ο Εσταυρωμένος. Το σκηνικό συγκλονίζει τον κάθε επισκέπτη.
Ιερείς και πιστοί προσεύχονται και με μεγάλη ευλάβεια κατεβάζουν τον Κύριο από τον Σταυρό. Αφού τον μυρώσουν, τυλίγουν το σώμα του σε άσπρο σεντόνι και τον μεταφέρουν στον Τάφο, που έχει κατασκευαστεί, για τον σκοπό αυτό, λίγα μέτρα πιο κάτω. Έπειτα κλείνουν την είσοδο με μια μαρμάρινη πέτρα και την σφραγίζουν με βουλοκέρι και κορδέλες Την άλλη μέρα, ξημερώνοντας το Μεγάλο Σάββατο, πηγαίνουν να ανοίξουν τον Τάφο και να πάρουν το Σώμα του Χριστού βάζοντας στη θέση του την εικόνα της Αναστάσεως. Ο τάφος θα μείνει ανοιχτός όλη τη χρονιά.

Κερκίνη: Την Κυριακή του Πάσχα, αναβιώνει το ποντιακό πασχαλινό έθιμο "αβγομαχίες" στην Καστανούσα του δήμου Κερκίνης. Οι διαγωνιζόμενοι παίρνουν άσπρα αβγά και αφού τα "ακούσουν", χτυπώντας τα ελαφρά και περιεργαστούν το σχήμα τους, επιλέγουν τελικά το πιο γερό- κατά τη γνώμη τους- και η αβγομαχία ξεκινά. Βασικός κανόνας του εθίμου είναι η χρησιμοποίηση μόνο αβγών κότας. Ο κάθε συμμετέχων έχει στην διάθεση του τριάντα αβγά και νικητής αναδεικνύεται αυτός που έχει τα λιγότερα σπασμένα αυγά.

Χαλκιδική

Ιερισσός: Το σημαντικότερο Πασχαλινό έθιμο είναι "ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΝΙΟΥ Τ' ΑΛΩΝΙ". Γιορτάζεται την Τρίτη ημέρα του Πάσχα, στην ομώνυμη τοποθεσία πάνω στους λόφους. Μετά την επιμνημόσυνη δέηση και την εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας, οι γεροντότεροι αρχίζουν τον χορό. Σιγά-σιγά πιάνονται όλοι οι κάτοικοι και πολλές φορές ο χορός έχει μήκος τετρακόσια μέτρα. Τραγουδούν και χορεύουν όλα τα Πασχαλινά τραγούδια και τελειώνουν με τον "ΚΑΓΚΕΛΕΥΤΟ" χορό, που είναι η αναπαράσταση της σφαγής 400 Ιερισσιωτών από τους Τούρκους, κατά την επανάσταση του 1821. Ο χορός περνά κάτω από δάφνινη αψίδα, όπου υπάρχουν δύο παλικάρια με υψωμένα σπαθιά. Ο χορός στη μέση περίπου του τραγουδιού διπλώνεται στα δύο με τους χορευτές να περνούν ο ένας απέναντι από τον άλλο για τον τελευταίο χαιρετισμό.
Κατά την διάρκεια της γιορτής μοιράζονται σε όλους, καφές που βράζει σε μεγάλο καζάνι "ζωγραφίτικος", τσουρέκια και αυγά. Ο χορός επαναλαμβάνεται το απόγευμα στην κεντρική πλατεία του χωριού.

Πετροκέρασα: Από το μοναστήρι του Ξηροπόταμου του Αγίου Όρους, όπου φυλάσσεται ο Τίμιος Σταυρός, μεταφέρεται στο χωριό Πετροκέρασα που απέχει 52 χλμ. από τη Θεσσαλονίκη. Το χωριό έχει το "ιερό δικαίωμα" μοναδικό στον κόσμο, να φιλοξενεί τον Τίμιο Σταυρό από την Κυριακή των Βαΐων μέχρι την Μ. Δευτέρα το πρωί. Αυτό γίνεται σε ανάμνηση της σωτηρίας του χωριού από αφανισμό, εξαιτίας θανατηφόρου ασθένειας (πανώλης), στα μέσα του 18ου αιώνα.

Ουρανούπολη: Στην Ουρανούπολη, ξεχωρίζει το στόλισμα του επιταφίου με λουλούδια και πέρλες, που φτιάχνουν οι γυναίκες του χωριού στη διάρκεια της Σαρακοστής. Το Μεγάλο Σάββατο, οι πιστοί συγκεντρώνονται στον Πύργο του Προσφορίου, στο λιμάνι, για να ακούσουν τον παπά να ψάλλει το "Χριστός Ανέστη".

Καβάλα

Νέα Ηρακλείτσα: Στο νομό Καβάλας, τη Μεγάλη Παρασκευή, οι πιστοί στο Δημοτικό Διαμέρισμα Νέας Ηρακλείτσας του Δήμου Ελευθερών, ζουν τη συγκίνηση του Θείου Πάθους. Μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα γίνεται η αποκαθήλωση του άχραντου σώματος του Ιησού Χριστού, στο ύψωμα του παρεκκλησίου της Αγίας Μαρίνας, στην τοποθεσία «Νησάκι», στην παραλία της Νέας Ηρακλείτσας. Η ιερά πομπή ξεκινά από τον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης, όπου φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, την οποία- σύμφωνα με την παράδοση- αγιογράφησε ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς, και στη συνέχεια κατευθύνεται στο Νησάκι, όπου και πραγματοποιείται η τελετή της αποκαθήλωσης. Μυροφόρες ραίνουν το άχραντο σώμα του Ιησού, με λουλούδια, κατά τη μεταφορά του στο ναό και την εναπόθεσή του στον τάφο.

Θάσος: Στα Καλύβια Λιμεναρίων της Θάσου διατηρείται το έθιμο "Για βρέξ' Απρίλη μ'" που γιορτάζεται την τρίτη ημέρα του Πάσχα. Το έθιμο έχει τις ρίζες του στους χορούς του διονυσιακού κύκλου και είναι μια επίκληση για ανοιξιάτικη βροχή. Οι κάτοικοι της κοινότητας και οι επισκέπτες το γιορτάζουν με δημοτικούς χορούς, ενώ σε μεγάλα τσουκάλια μαγειρεύεται κρέας με ρύζι που στη συνέχεια μοιράζεται στους συγκεντρωμένους.

Νέα Πέραμος: Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, στην έδρα του Δήμου Ελευθερών, τη Νέα Πέραμο, κατά την περιφορά του επιταφίου, οι κάτοικοι σε κάθε γειτονιά της πόλης αναβιώνουν ένα πολύ παλιό έθιμο: καίουν από ένα ομοίωμα του Ιούδα, τη στιγμή που η πομπή του επιταφίου περνάει από τους δρόμους. Ολόκληρη η πόλη εκείνη τη νύχτα φωτίζεται από τις δεκάδες φωτιές, που ανάβουν οι κάτοικοι, στέλνοντας έτσι το μήνυμα της κάθαρσης, αλλά και της αιώνιας ανάστασης.

Ελευθερές: Την τρίτη μέρα του Πάσχα, με συγκίνηση και ευλάβεια, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Ελευθερών στον ομώνυμο Δήμο, δυτικά του νομού Καβάλας, αναβιώνουν τα παραδοσιακά «Μαζίδια». Ένα έθιμο που, όπως τονίζει ο δήμαρχος Ελευθερών, Χαράλαμπος Χρυσανίδης, χρονολογείται από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Οι πιστοί μεταφέρουν εν πομπή τα εικονίσματα από τη βυζαντινή εκκλησία του Αγίου Ταξιάρχη, την παλαιότερη εκκλησία της περιοχής, στα «Μαζίδια» όπου βρίσκεται το γραφικό εξωκλήσι των Αγίων Ραφήλ, Ειρήνης και Νικολάου. Εκεί, τελούν αρτοκλασία και αγιασμό αναπέμποντας παρακλήσεις προς τον Αναστάντα Χριστό να ευλογήσει την καλλιεργητική περίοδο που ξεκινάει ώστε να είναι αποδοτική και εύφορη. Οι πιστοί προσκυνούν τα εικονίσματα και εν πομπή επιστρέφουν στην εκκλησία του Αγίου Ταξιάρχη.
Στη συνέχεια, στην πλατεία του παλιού παραδοσιακού οικισμού, στήνεται μεγάλο γλέντι. Τον χορό αρχίζει ο ιερέας και ακολουθούν οι κάτοικοι του χωριού, που χορεύουν και τραγουδούν τρία συγκεκριμένα τραγούδια, που διασώθηκαν με το πέρασμα των χρόνων. Η προσφορά σπιτικών φαγητών και γλυκών από τις γυναίκες του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελευθερών ολοκληρώνουν την παραδοσιακή γιορτή που έχει τις ρίζες της στην τουρκοκρατία και ακόμα παλιότερα.

Παγγαίο: Ο Δήμος Παγγαίου, στα ορεινά του νομού Καβάλας, πιστός στην αναβίωση των παραδόσεων και τη δημιουργία πολιτισμού, οργανώνει τη δεύτερη μέρα του Πάσχα τον εορτασμό του Αγίου Γεωργίου στην Νικήσιανη. «Τον Άι-Γιώργη», όπως τονίζει ο δήμαρχος Παγγαίου, Απόστολος Τσακίρης, «τον γιορτάζουμε στην καρδιά της άνοιξης, όπου η φύση ξαναζωντανεύει από το χειμωνιάτικο λήθαργο».

Δράμα

Πόλη Δράμας: Η πασχαλινή περίοδος έχει και στην περιοχή της Δράμας την ξεχωριστή της εθιμολογία, που αρχίζει από το Σάββατο του Λαζάρου, με τις ομάδες των παιδιών που τραγουδούν τα πάθη του φίλου του Χριστού. H εθιμολογία, που αρχίζει από το Σάββατο του Λαζάρου με τις ομάδες των παιδιών που τραγουδούν τα πάθη του φίλου του Χριστού.

Σιταγροί: Το δικό της χαρακτήρα έχει η Δευτέρα του Θωμά στους Σιταγρούς Δράμας, όπου οι εκεί εγκατεστημένοι Πόντιοι συνεχίζουν πανάρχαια έθιμα των κοιτίδων τους, όπως επισκέψεις στα μνήματα, με διανομή κόκκινων αβγών και γλυκισμάτων και με τραγούδια, έθιμα με καθαρά αρχαϊκή μορφή και με συνακόλουθες μεταφυσικές δοξασίες και αντιλήψεις.

Μικρόπολη: Ιδιάζουσα εκδήλωση είναι η λεγόμενη «Γιορτή του Θεού» στη Μικρόπολη Δράμας, μετά το Πάσχα, στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου, με συνεστίαση εκεί των πανηγυριστών. Η εκδήλωση συνδέεται με τοπική παράδοση και θεωρείται ως συνέχιση της εκπλήρωσης παλαιού προγονικού τάματος.

Καλή Βρύση: Τις πασχαλινές αυτές μέρες ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει η πομπική περιφορά της εικόνας της Αναστάσεως γύρω από το αγροτικό όριο της Καλής Βρύσης Δράμας, την Πέμπτη της Διακαινησίμου, για προστασία του χωριού από κάθε κακό και ιδιαίτερα από το χαλάζι που είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για την παραγωγή την ανοιξιάτικη περίοδο.
 ΠΗΓΕΣ
http://akritas-history-of-makedonia.blogspot.com/2010/03/blog-post_31.html
http://omogeneia.ana-mpa.gr/press.php?id=9532

Εσείς τί έθιμα έχετε στο δικό σας τόπο;

Παίρνω ένα ποδήλατο και φεύγω για τ’ αδύνατο!

Μου έχει κολλήσει ένα τραγουδάκι απόψε, που έχει μια γλυκύτητα και με επιστρέφει στη χαμένη αθωότητα...ένα τραγουδάκι για το ποδήλατο.
Το πήρα και έφτιαξα ένα βίντεο αλλά πριν σας το παρουσιάσω, τί θα λέγατε να πούμε δυο λόγια για την ιστορία του ποδηλάτου;
Το 1817 που λέτε, ο Γερμανός Βαρώνος von Drais εφηύρε την Draisienne, ένα οδηγούμενο ποδήλατο. Σχεδόν ολόκληρο ήταν φτιαγμένο από ξύλο και χωρίς πετάλια, ο αναβάτης του έδινε ώθηση σπρώχνοντας τα πόδια του στο έδαφος. Εκείνο τον καιρό, το ρεκόρ ταχύτητας για αυτό το ποδήλατο ήταν 15 km/h. Χρησιμοποιήθηκε λίγο μέχρι τη δεκαετία του 1830. Το 1842, εξοπλίστηκε με συμπαγή λάστιχα από γόμα. 
Αργότερα, η οικογένεια Michaux εφηύρε το velocipede όπου τα πετάλια ήταν προσαρμοσμένα στον μπροστινό τροχό. Κέρδισε δημοτικότητα το 1860, όμως ήταν φτιαγμένο απο ξύλο (και αργότερα απο σίδερο). Η ποδηλασία ήταν τόσο δύσκολη που το ποδήλατο αυτό απέκτησε το ψευδώνυμο bone-shaker! Η ποδηλασία έγινε πολύ άνετη το 1888 όταν ο J.B.Dunlop εφηύρε το λάστιχο με αέρα.
Τη δεκαετία του 1870 τα ποδήλατα έγιναν διαθέσιμα στο εμπόριο και μέσα στην ίδια δεκαετία, το 1874, ο H.J. Lawson εφηύρε την αλυσίδα.Και η ιστορία συνεχίστηκε... μέχρι τις μέρες μας με τα υπερσύγχρονα ηλεκτρικά ποδήλατα.
Και τώρα πάμε μια βόλτα με το ποδήλατό μας, όπως τότε, που το καβαλούσαμε και νιώθαμε βασιλιάδες..μέχρι να πέσουμε!!Γιατί δε ξέρω για σας, αλλά εγώ ακόμα θυμάμαι εκείνη τη στροφή που πήρα με φόρα και βρέθηκα τέζα και καταχτυπημένη!!!

Τα πασχαλινά αυγά

Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα των ημερών που έρχονται είναι το βάψιμο των (κόκκινων συνήθως) αυγών τη Μ.Πέμπτη.Γιατί όμως βάφουμε αυγά το Πάσχα;
Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι το αυγό από τα πανάρχαια χρόνια θεωρείται σύμβολο της γέννησης του κόσμου και της ζωής και το συναντάμε σε πολλές πρωτόγονες και σύγχρονες λατρείες.
Όσον αφορά την ορθόδοξη πίστη, βάφουμε τα αυγά κόκκινα γιατί συμβολίζουν το αίμα του Χριστού που έδωσε για τη σωτηρία του κόσμου.
Σύμφωνα με την παράδοση, μετά την Ανάσταση του Κυρίου μας, η Αγία Μαρία η Μαγδαληνή πήγε στον Τιβέριο Καίσαρα και του ανακοίνωσε με πολύ θάρρος ότι αναστήθηκε ο Χριστός.
 Εκείνη την ώρα κάποιος κρατούσε δίπλα από τον Καίσαρα ένα καλάθι αυγά. Ο Τιβέριος Καίσαρας, βέβαια, έδειξε απορημένος και είπε στη Μαγδαληνή ότι, εάν αυτό που λέει είναι αλήθεια, τότε τα αυγά, από άσπρα που είναι, να γίνουν κόκκινα.
Ξάφνου τα αυγά έγιναν κόκκινα και έμεινε άναυδος ο Καίσαρας.
Η Μ.Πέμπτη ονομάζεται αλλιώς και κόκκινη  Πέμπτη και οι παλιοί λένε ότι η κατσαρόλα που βάφονται πρέπει να'ναι καινούρια και η βαφή να διατηρηθεί για σαράντα μέρες!
Το πρώτο κόκκινο αυγό το βάζουν στο εικονοστάσι, είναι της Παναγίας.
Πέρα από το κόκκινο όμως χρώμα, συναντούμε και άλλα τα οποία βάφονται και με φυσικό τρόπο όπως: μελί από φλούδες κρεμμυδιών, πράσινο από μαϊντανό, κίτρινο από φύλλα αμυγδαλιάς ή άχυρο.
Όσο για το αγαπημένο κόκκινο; Μπορείτε να δοκιμάσετε να τα βράσετε σε ζωμό παντζαριών!!

Η αμυγδαλιά

Τί όμορφες που είναι οι αμυγδαλίτσες αυτή την εποχή, ανθισμένες και καμαρωτές!
Υπάρχει, ξέρετε, ένας μύθος για την αμυγδαλιά και τη δημιουργία της..:
Η ελληνική μυθολογία μας μιλά για μια όμορφη πριγκίπισσα που ονομαζόταν Φυλλίς, και που ήταν θυγατέρα ενός βασιλιά της Θράκης. Αυτή ερωτεύτηκε τον γιο του Θησέα τον Δημοφώντα. Ο νέος αυτός βρέθηκε στα μέρη της καθώς επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία και ο βασιλιάς του έδωσε ένα μέρος του βασιλείου του και την θυγατέρα του για γυναίκα.
Μετά από κάποιο διάστημα ο Δημοφών νοστάλγησε την πατρίδα του την Αθήνα τόσο πολύ που ζήτησε να πάει εκεί για λίγο διάστημα. Η Φυλλίς συμφώνησε αφού της υποσχέθηκε ότι θα γύριζε πίσω σύντομα και έτσι εκείνος μπήκε στο καράβι του και απέπλευσε. Η Φυλλίς έμεινε εγκαταλειμμένη περιμένοντας τον εκλεκτό της καρδιάς της, στον τόπο της τελετής του γάμου της. Η Φυλλίς περίμενε για χρόνια την επιστροφή του, αλλά τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε δέντρο, σε αμυγδαλιά, η οποία έγινε σύμβολο της ελπίδας. Όταν ο περιπλανώμενος, γεμάτος τύψεις, Δημοφών επέστρεψε, βρήκε τη Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.
(Παρεπιπτόντως,τώρα που το σκέφτομαι το χωριό μου ανήκει στην επαρχία Φυλλίδος,που είναι η περιοχή ανάμεσα στο Παγγαίο και τον Αγγίτη ποταμό και την ευρύτερη περιοχή).

 
 

Ένα παραμύθι της ανατολής

Ένα παραμύθι της ανατολής θα πούμε απόψε,για το ταξίδι ενός ανθρώπου στην έρημο..

Έτυχε ένας γέρος ν'αποφασίσει ένα πρωί να ξεκινήσει για ένα μακρύ ταξίδι στην έρημο με σκοπό να ξαναβρεί τους δικούς του. Δυσκίνητος απ' τους ρευματισμούς, χτυπημένος απ'την αρρώστια, στρέφεται στο Θεό: "Παντοδύναμε Θεέ, είναι φανερό ότι ποτέ δεν υπήρξα πιστός. Ήμουν ένας άπιστος, κάτι λιγότερο από το τίποτα. Ποτέ στη διάρκεια της ζωής μου δεν Σε επικαλέστηκα. Ποτέ δεν σήκωσα το πρόσωπό μου προς Εσένα. Αλλά σήμερα που ξεκινώ αυτό το επικίνδυνο ταξίδι, έχω ανάγκη από την προστασία σου. Εάν υπάρχεις, στήριξε την προσπάθειά μου. Εάν υπάρχεις, οδήγησέ με μέχρι το τέρμα αυτής της περιπέτειας, γιατί μόνο μια θεϊκή βοήθεια θα μπορούσε να μου επιτρέψει να ολοκληρώσω μια τέτοια προσπάθεια".

    Ο Θεός άκουσε την προσευχή του γέρου και του απάντησε: "Μη φοβάσαι. Θα σε στηρίξω. Καθώς θα προχωράς μέσα στην έρημο, θα διακρίνεις τα ίχνη των βημάτων μου μέσα στα ίχνη των δικών σου βημάτων".

   Ο γέρος ευχαρίστησε τον Ύψιστο και ξεκίνησε το ταξίδι του. Ο ήλιος έκαιγε, όπως και η γη. Ούτε ίχνος σκιάς, ούτε ίχνος όασης, κανένα καταφύγιο. Οι μέρες περνούσαν, ο γέρος προχωρούσε γυρνώντας κάθε τόσο για να σιγουρευτεί ότι τα χνάρια των θεϊκών βημάτων ήταν μέσα στα δικά του.

   Η κούραση μεγάλωνε και δεν ήταν πια παρά ένα μακρύ μαρτύριο. Όταν έφτασε η όγδοη μέρα, ο γέρος κατέρρευσε εξαντλημένος χωρίς άλλη δύναμη. Με μια κίνηση που είχε τη συνήθεια να κάνει, έριξε ένα βλέμμα πάνω από τον ώμο του για να σιγουρευτεί. Αλίμονο, όσο έβλεπε το μάτι του, η επιφάνεια της άμμου ήταν λεία. Ούτε ίχνος από τη θεϊκή παρουσία! Τότε ο γέρος, συγκεντρώνοντας τις τελευταίες του δυνάμεις, ύψωσε τη γροθιά στον ουρανό και άρχισε να μιλά βλασφημώντας: "είχαν δίκιο εκείνοι που έλεγαν πως δεν έχεις κανένα οίκτο! Είχαν δίκιο εκείνοι που διαβεβαίωναν πως ελάχιστη φιλευσπλαχνία τρέφεις για τα πλάσματά σου! Με εγκατέλειψες τη στιγμή που σε χρειαζόμουν περισσότερο!"

   Ένα λεπτό σιωπής ακολούθησε τα λόγια του γέρου, ύστερα η φωνή του Θεού αντήχησε πάνω από την έρημο: "Άνθρωπε ολιγόπιστε, πότε θα σταματήσεις να αμφιβάλλεις; Δεν βλέπεις πια τα χνάρια των βημάτων μου μέσα στα δικά σου. Και ξέρεις για ποιό λόγο; Εδώ και τρεις μέρες δεν περπατάς αλλά σε κουβαλάω εγώ".

 

 Ας θυμόμαστε λοιπόν πως όποια δυσκολία κι αν έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη ζωή, ποτέ δεν είμαστε μόνοι..

Smoke on the water...a fire in the sky!!!!

Σήμερα θα μάθουμε την ιστορία που κρύβεται πίσω από ένα απ'τα πιο γνωστά τραγούδια όλων των εποχών!
Smoke on the water και πώς αλήθεια εμπνεύστηκαν οι Deep Purple αυτό το κομμάτι;
Η ιστορία έχει ως εξής:

"Το Δεκέμβριο του 1971 οι Deep Purple έφτασαν στο Μοντρέ της Ελβετίας για να ηχογραφήσουν το νέο τους LP, «Machine Head». Για το λόγο αυτό είχαν νοικιάσει το κινητό στούντιο των Rolling Stones και το είχαν εγκαταστήσει στο Montreux Casino. Μία μέρα πριν αρχίσουν τις ηχογραφήσεις, παρακολουθούσαν τη συναυλία του Frank Zappa, όταν ξαφνικά κάποιος έριξε μια φωτοβολίδα, με αποτέλεσμα το Καζίνο – μαζί με το στούντιο – να γίνουν παρανάλωμα του πυρός. Οι Deep Purple μεταφέρθηκαν σε άλλο ξενοδοχείο και από εκεί έβλεπαν τους καπνούς να υψώνονται πάνω από τη λίμνη της Γενεύης. Η εικόνα ήταν εντυπωσιακή και λίγες μέρες αργότερα, ο Roger Glover ξύπνησε έχοντας ξαναδεί το συμβάν στο όνειρό του. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι Purple ύστερα από άκαρπη αναζήτηση στούντιο για την ηχογράφηση, ξαναγύρισαν στο άδειο πλέον Montreux Grand Hotel και δημιούργησαν το πλέον επιτυχημένο LP της ιστορίας τους. Σήμερα υπάρχει ένα γλυπτό μνημείο στη λίμνη της Γενεύης, πάνω στο οποίο είναι σκαλισμένα το όνομα της μπάντας, ο τίτλος του τραγουδιού και οι νότες του".(Garage Fuzz21)

Χαλαρώνουμε...

Σήμερα πέρασα μια όμορφη,αν και βροχερή μέρα στη φύση..
Ήχοι της βροχής,του ανέμου,τα κουδουνάκια των κοπαδιών,εικόνες του δάσους,του βουνού και του κάμπου,όλα δημιούργησαν μια πραγματική αίσθηση ελευθερίας και ηρεμίας..
Δυστυχώς δεν μπορώ να μεταφέρω σε σας τα παραπάνω αλλά σας βρήκα κάτι εξίσου χαλαρωτικό και απελευθερωτικό που μπορείτε να απολαύσετε ακόμα κι αν βρίσκεστε στο κέντρο μιας τσιμεντούπολης!

Πρωταπριλιά!!!!

Καλό μήνα σε όλους!!!
Ο Απρίλης μπήκε ηλιόλουστος,σαν ψέμα!!Εσείς κάνατε καμιά φάρσα σήμερα;Ή μήπως σας έκαναν;
Για να δούμε,πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία;
Κάθε χρόνο την 1η Απριλίου αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα. Πρόκειται για μία παιγνιώδη συνήθεια των ανθρώπων, με παγκόσμια διάσταση. Το έθιμο έλκει την καταγωγή του από τη Δύση και ρίζες του ανιχνεύονται στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθισαν την Πρωταπριλιά που καλυτέρευε ο καιρός να βγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν με άδεια χέρια, αλλά οι ψεύτικες ιστορίες τους για μεγάλα ψάρια έδιναν κι έπαιρναν.
Τον Μεσαίωνα, οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου, λόγω του Πάσχα. Το 1560 ή 1564 ο βασιλιάς Κάρολος Θ' μετέθεσε την αρχή του έτους από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου για να συμβαδίζει η χώρα του ημερολογιακά με τις άλλες χώρες. Η αλλαγή αυτή δημιούργησε προβλήματα στον λαό, καθώς ό,τι έχει σχέση με την οργάνωση του χρόνου δημιουργεί συναισθηματικές φορτίσεις και αντιδράσεις. Όσοι, λοιπόν, από τους υπηκόους του βασιλιά αποδέχτηκαν την ημερολογιακή αλλαγή πείραζαν εκείνους που συνέχιζαν να τηρούν την παλιά πρωτοχρονιά (1η Απριλίου), λέγοντάς τους περιπαικτικά ψέματα ή κάνοντάς τους ψεύτικα πρωτοχρονιάτικα δώρα.
Από τους Κέλτες και τους Γάλλους το έθιμο μεταλαμπαδεύτηκε σε όλο τον κόσμο, με προεξάρχουσες τις εφημερίδες στις αρχές του 20ου αιώνα και στη συνέχεια τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, που συχνά μεταδίδουν πολύ επιτυχημένες ειδήσεις - φάρσες.
Στον ελληνικό χώρο το έθιμο πρέπει να ήταν γνωστό από την εποχή των Σταυροφοριών. Η συνήθεια να λένε ψέματα δεν είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Μάλιστα, αποτελεί, όπως υποστηρίζει ο λαογράφος Γεώργιος Μέγας, συνήθη μηχανισμό στην προσπάθεια εξασφάλισης της επιτυχίας μιας μαγικής ενέργειας ή ενός δύσκολου έργου, βάσει της αντίληψης ότι η ψευδολογία ξεγελά και εμποδίζει τις βλαπτικές δυνάμεις. Και το ψέμα της Πρωταπριλιάς είναι «ένα σκόπιμο ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την αγροτική παραγωγή», σύμφωνα με το λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο.
enikos.gr

Ας θυμηθούμε και μερικές πρωταπριλιάτικες φάρσες που άφησαν εποχή:
1. Τα σπαγγέτι φυτρώνουν σε δέντρα στην Ελβετία
Το 1957 η ενημερωτική εκπομπή του BBC "Panorama" προέβαλε ένα ρεπορτάζ για την πλούσια συγκομιδή σπαγγέτι του ελβετικού Τιτσίνο τη χρονιά εκείνη. Η αφήγηση ανέφερε: «Η καλλιέργεια σπαγγέτι εδώ στην Ελβετία δεν εκτελείται σε κλίμακα παρόμοια με τις τεράστιες φυτείες σπαγγέτι της Ιταλίας, είναι μία πιο εγχώρια βιομηχανία». Στη συνέχεια περιέγραφε τον αγώνα της περιοχής ενάντια στο μαμούνι των σπαγγέτι και την πρόσφατη εξάλειψή του. Εκατοντάδες τηλεθεατές τηλεφώνησαν στο BBC για να ρωτήσουν πώς να καλλιεργήσουν τα δικά τους σπαγγέτι.
 2. Μια κάλτσα αρκεί για έγχρωμη τηλεόραση

Στη Σουηδία του 1962 η έγχρωμη τηλεόραση φαινόταν σαν κάτι το μαγικό. Έτσι, όταν ένα κανάλι μετέδωσε συμβουλές για τη χειροκίνητη μετατροπή της ασπρόμαυρης τηλεόρασης σε έγχρωμη, χιλιάδες τηλεθεατές έκαναν μια προσπάθεια. Το κανάλι συμβούλευε τους τηλεθεατές να τοποθετήσουν μία νάιλον κάλτσα πάνω από την τηλεόραση, η λεπτή πλέξη της οποίας θα προκαλούσε την αναδιαμόρφωση των σωματιδίων φωτός που προέρχονταν από την οθόνη. Οι θεατές καλούνταν να γείρουν το κεφάλι τους από τη μία πλευρά στην άλλη για να βοηθήσουν τη διαδικασία αναπροσαρμογής.

3. Αρχαιολόγοι βρήκαν ότι το χωριό του Αστερίξ πράγματι υπήρξε
Οι συντάκτες της Independent το 1993 δημοσίευσαν ρεπορτάζ για την ανακάλυψη του χωριού του Aστερίξ από επιστήμονες της Oξφόρδης και του Mπρεστ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι ανασκαφές έφεραν στο φως νομίσματα στα οποία απεικονίζονταν αγριογούρουνα, ενώ δεν υπήρχε ίχνος ρωμαϊκής εισβολής.

4.Το Big Ben θα γίνει ηλεκτρονικό
Το 1980 το βρετανικό δίκτυο BBC ανακοίνωσε πως το ιστορικό ρολόι Big Ben θα λειτουργούσε πλέον με ψηφιακό μηχανισμό, για να δείχνει με ακρίβεια την ώρα. Όταν αναφέρθηκε ότι οι δείκτες του ρολογιού θα πωλούνταν στους τέσσερις πρώτους ακροατές που θα επικοινωνούσαν με τον σταθμό, οι προσφορές έσπασαν τα ταμεία.

Και ας κλείσουμε με μία ελληνική:

5. Βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη
Το 1995 το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού υποτίθεται ότι ανακοίνωνε ότι κατά τις ανασκαφές του μετρό βρέθηκε ο τάφος του Σωκράτη. Το υπουργείο υποτίθεται ότι έδινε μάλιστα λεπτομέρειες, ενώ σημείωνε ότι βρέθηκαν επίσης ο χιτώνας του ιδίου, αλλά και ίχνη του κώνειου που είχε πιει. Η «είδηση» έκανε το γύρο του κόσμου μέσω των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων. Πρώτο στην παγίδα του υπουργείου Πολιτισμού έπεσε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, που μερικές ώρες μετά έσπευδε να ανακαλέσει.